Na czym polega nadwzroczność oka?

W oku niemiarowym nadwzrocznym (hypermetropia) promienie równoległe są słabiej załamywane przez układ optyczny oka i przecinają się za siatkówką.

Obraz powstający na siatkówce jest nieostry.

Nadwzroczność może być:

osiowa - długość osi gałki ocznej jest za mała w stosunku do prawidłowej siły refrakcyjnej układu optycznego;
krzywiznowa - refrakcja układu optycznego oka jest za mała przy prawidłowej długości osi optycznej.

W oku nadwzrocznym nie ma punktu dali wzrokowej.

Przy patrzeniu na dalekie obiekty musi zachodzić stałe napięcie akomodacji, aby przez zwiększenie refrakcji soczewki skrócić odległość osiową dla zogniskowania promieni na siatkówce.

Korekcję krótkowzroczności przeprowadza się za pomocą szkieł skupiających promienie świetlne. Soczewka skupiająca przesuwa ognisko tworzone poza siatkówką do przodu na siatkówkę.

Skupianie promieni świetlnych w oku nadwzrocznym oraz sposób korekcji wady ilustruje poniższy schemat.

Oko krótkowzroczne

Poprzednia strona

Spis treści

Następna strona